Bommel is thuis!

Bommel is thuis!

Bommel heeft zijn deftige servetje al om en zijn witgepunte staart steekt feestelijk omhoog: “Mag ik wellicht bij u aanschuiven voor het kerstdiner. Alstublieft?” Ja, deze keurige kerel kent zijn manieren.

Hij heeft dan ook besloten om het ruige straatleven te verruilen voor een beschaafd bestaan. Het hoeft voor hem echt geen villa op stand te zijn, een warm en welkom thuis is voor Bommel al genoeg. Binnen heeft hij graag het rijk alleen maar een dagelijks wandelingetje door de buurt stelt hij zeer op prijs. Beleefd knikkend naar elke passant stapt hij als een parmantig heertje rond. Eenmaal weer binnen, kruipt Bommel vredig tegen u aan, zachtjes spinnend in uw oor: “Kon het maar overal en voor iedereen feest zijn, als je begrijpt wat ik bedoel.”

Bommel (2,5 jaar) zal even moeten wennen maar is dol op kroelen. Hij kan bij kinderen vanaf 12 jaar. Andere katten of honden liever niet, een tuin wel.  

Olijfje is thuis!

Olijfje is thuis!

Olijfje (4 jaar) is wat verlegen naar de camera maar zo gauw je die lieve en dankbare blik ziet, weet je meteen haar ware aard. Olijfje is echt zo’n schatje!
Met een dikke buik belandde ze bij ons in de opvang. Oh jeetje, aanstaande? Maar nee… er was geen nestje op komst, ze had een fikse darmontsteking. Wat een geluk dat iemand haar heeft gemeld.

Olijfje is momenteel herstellende en wordt weer helemaal de oude. Ook is ze intussen gesteriliseerd, een dikke buik gaat deze ex-zwerfdame hoe dan ook niet meer overkomen. Ze kijkt ons beminnelijk aan: “Mag ik binnenkort vertrekken naar een fijn en warm huisje?” Nou, daar gaan we voor en als het aan ons ligt, vleit Olijfje zich snel met haar poezelige buikje bij u op de bank. Haar blik behoeft geen uitleg!

Olijfje is dol op kroelen maar houdt niet van drukte. Ze zoekt dan ook een rustig huishouden zonder kleine kinderen of andere viervoeters. Een tuintje zou ze fijn vinden.

Paco is thuis!

Paco is thuis!

Voorzichtig kijkt Paco om het hoekje: “Is die man met de baard en z’n malle rode muts al weg? Voor je het weet ga je mee naar Spanje nietwaar? Althans, dat zeggen ze. Nou, dat wil ik echt niet!” Paco, een bescheiden grijs-witte jongeman van 1 jaar, komt wat naar voren: “Weet je, ik ben bang dat ze me niet gaan missen. Terwijl ik zo leuk en lief ben.”
Paco is zwervend aangetroffen in Rotterdam-Zuid en inderdaad, er heeft nog niemand gereageerd die hem mist. Dat vinden wij heel vreemd want hij is echt zo leuk en lief! Ondertussen geeft Paco luid spinnend een liefdevol kopstootje en kijkt ons vertederend aan: “Hoor ik nou dat er binnenkort weer zo’n baardmans met rode muts langskomt? En dat ik dan ontvoerd kan worden in een arrenslee?” We kriebelen Paco geruststellend onder zijn kinnetje en verzekeren hem dat hij dan allang een fijn huisje heeft gevonden.

Paco zoekt een rustig huishouden zonder kinderen, andere katten of honden. Een tuintje zou hij leuk vinden en mannen met baard kunnen natuurlijk ook reageren als ze wel hun rode muts afzetten.

Yuki is thuis!

Yuki is thuis!

Dwarrelend sneeuwvlokje…

Poes Yuki is echt prachtig. Het witte vachtje met enkele lichtrode accenten en dan die groene ogen: een plaatje! Yuki verheugt zich op de feestdagen en droomt vooral van een witte Kerst. Joepie! Voluit ploffen in een dik pak sneeuw, enkel verraden door haar rossige staart die er fier bovenuit steekt. Haar naam is dan ook Japans voor ‘sneeuw’. Uiteraard komt ze daarna lekker opwarmen bij u op de bank… haar dag kan niet meer stuk!
Deze aanhankelijke poezendame van 1,5 jaar is in oktober ergens komen aanlopen. Vreemd genoeg wordt Yuki door niemand gemist. Ach, het zullen vast en zeker geen eenzame feestdagen worden voor haar, wie wil deze gezellige lieverd nou niet meteen in huis halen? Helaas is er wel een zachte winter voorspeld met weinig kans op sneeuw. Nou, laat Yuki dan maar zelf die witte Kerst zijn!

Yuki vindt alles prima en kan bij kinderen. Graag heeft ze het rijk alleen dus liever geen andere viervoeters. Een tuintje (met of zonder sneeuw) zou ze wel fijn vinden.