Piaf, een uiterst charmante poezendame van 2 jaar, is ‘très content’ met onze inzending voor het songfestival. “Claude, c’est formidable!” Zelf is ze ook niet vies van een lekkere Franse chanson maar de afgelopen maanden stonden vooral kinderliedjes op het repertoire. “Tja, opeens een dikke buik en dan weet je het wel…” Ze verzekert ons: “Non, je ne regrette rien!” Helaas hebben twee van haar kittens het niet gered. Met een droevige oogopslag kijkt Piaf ons aan: “Oui, c’est la vie… c’est comme ci, c’est comme ça…” Edoch, met de nodige trots vervolgt ze: “Douze points voor mijn andere kleintjes want ze zijn ‘incroyable’, zeker ‘mon petit Olivier’ want wat een danstalentje is dat!” Ze is dan ook vol vertrouwen over hun toekomst, binnenkort vliegen ze uit…
Tja, wat een aimabele maman is ze toch… ‘Quelle miracle’! Niet alleen zorgzaam maar ook heel bescheiden. Het is tijd dat Piaf zelf gaat voor ‘La vie en rose’. Onze douze points gaan dan ook met alle liefde naar haar…
Piaf zal aanvankelijk wat verlegen zijn. Geef haar de nodige ruimte (in een rustig huishouden met tuin, zonder kinderen en andere viervoeters) en op een dag zingt ze je liefdevol toe met een prachtige chanson!